PHILIPS (vervolg)
CD 200 & CD 202 (1983)
Zoals gezegd volgden er snel vele modellen en kwam Philips met een complete line Compact Disc spelers van zeer goede kwaliteit. De degelijkheid van deze spelers blijkt wel hieruit, dat vele modellen nog steeds dagelijks gebruikt worden!
Beroemde "swingarm" van het zeer stabiele CDM-1 loopwerk. Dit loopwerk zou nog in vele modellen dienst doen en zou later nog verbeterd worden. (CDM-2 en CDM-4 & CDM-9).
De modellen van Philips waren lang niet goedkoop en het kostte veel moeite de concurenten voor te blijven. In het begin maakte Philips zelfs nog gebruik van Sony chipsets om in productie te kunnen blijven!
Later werden eigen chipsets gebruikt.
CD 300 & CD 303 (1983)
| | |
CD 303 | | zware gemotoriseerde lade |
De CD 300 is zeer apart model met het loopwerk in de lade welke in zijn geheel naar buiten komt. De Marantz had dit in zijn CD 73. De CD 303 had net als de CD 202 een digitale teller (tracknummer en tijd), bij de CD 300 ontbrak deze nog.
CD 104 & CD 204 (1984)
Op de Firato in 1984 werd de CD 104 voor het eerst getoond. Deze cd speler was "redelijk" betaalbaar voor die tijd. Ook Aristona en Erres (dochter-merken van Philips) brachten het model uit. De CD 104 is zeer compact en gebouwd als een tank ! Alles (ook de lade) was van metaal. Uitgevoerd in zwart en zilver. Een prachtspelertje!
| | |
CD 104 | | CD 204 |
Samen met de CD 104 (en later CD 304) was de CD 204 de eerste speler van Philips met een "normale" schuiflade en hoofdtelefoon aansluiting. Eigenlijk was de CD 204 een grotere CD 104. Ook de CD 204 was zeer degelijk gebouwd en de meeste spelen vandaag de dag nog !
CD 304 / 304(MKII) (1984)
Veel geprezen model vanwege zijn geweldige geluidsprestaties en loopwerk. Ook uitgebracht als MK-II versie met betere DAC's. Beide modellen hebben een regelbare uitgang. Deze speler zijn nog steeds zeer geliefd en doen beslist niet onder voor de huidige generatie cd spelers.
Deze speler (een 16 bitter) was ook de eerste met een infrarood afstandsbediening.
CD 350 (1985/86)
Met de komst van de CD 350 was het helaas over met de zware spelers. Er werd gekozen voor lichter materiaal (lees plastic !) om de kosten te drukken. Op zich natuurlijk nog wel een prima speler maar minder robuust. Latere modellen (vanaf 1986) waren veelal van kunststof, afgewerkt met hier en daar een reepje metaal.
De Philips CD 150 en CD 160 zijn hier een goed voorbeeld van, prima spelers met goede DAC's maar erg plastic! De CD 160 die ik zelf heb is nog een vrij zeldzame "zilveren" uitvoering.
| | |
CD 350 | | CD 160 |
CD 207 (1986/87)
Naarmate er steeds meer CD spelers op de markt kwamen speelde Philips in op de wensen van de consument en werd de CD 207 in verschillende kleuren aangeboden. Ook werd deze uitgebracht in het "CD 100" jasje. Mede door de verschillende kleurtjes en het aparte model een gewild verzamelobject. Is verder een prima CD speler, alleen nogmaals: Jammer van al dat rammelende plastic!
Vanaf 1985 begon ook de produktie van de portable CD spelers. Sony kwam als eerste met de D50, Philips volgde met zijn CD 10. Het waren een beetje de voorlopers van de huidige discman's.
CD 10 (1984)
De CD 10 kan beschouwd worden als eerste "discman" van Philips. Ingebouwde voeding, regelbaar volume en behoorlijk "shockproof"voor die tijd. Toonregeling helaas nog niet, wel een uitgang voor aansluiting op een versterker en een 3.5 mm jackplugje voor de oortjes.
| | |
CD 10 | | |
CD 634 (1989)
Eigenlijk nog niet echt vintage, deze CD 634 uit eind 89, maar het is een leuk contrast met de vroegere spelers. Veel plastic maar desondanks mooi uitgevoerd en met heel veel mogelijkheden o.a. FTS. FTS staat voor Favorite Track Selection, wat inhield dat favoriete nummers of passages in 2 verschillende geheugens opgeslagen konden worden. Je kon dan bijvoorbeeld pop of klassieke nummers appart opslaan. Wanneer je dan de cd in de speler stopte, verscheen automatisch de naam van het nummer, de artiest of componist, de solist. of de zanger op het display. Ook Music Scan, het snel weergeven van de intro's van alle nummers op de CD, behoorde tot de mogelijkheden. Verder nog snufjes als regelbare display-verlichting, digitale-uitgang, persoonlijke voorkeuze van afspelen, in en uit-faden en...volledig infrarood op afstand bedienbaar. Brutoprijs destijds 910 gulden...
De grote broer, de CD 850 (ook in MK II) was dat jaar de speler met de meeste mogelijkheden, maar belangrijker was zijn veel betere bouwwijze, o.a. aluminium chassis en dubbelle DAC's met 256 keer oversampling per kanaal. Nu nog steeds een speler die zeer gewild is. De prijs was destijds bijna 1400 gulden.